Działalność Towarzystwa Powstańców i Wojaków we Lwówku w okresie międzywojennym
Artykuł ten ukazał się w „Powstańcu Wielkopolskim” z 2006 roku. Jest to skrót pracy magisterskiej pani Haliny Stopczyńskiej, która traktuje o organizacjach paramilitarnych w Lwówku.
————————————————————————————————————————————–
Po Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919 roku zaczęły powstawać różne stowarzyszenia byłych powstańców.
Jedną z pierwszych organizacji uczestników Powstania Wielkopolskiego było – utworzone w połowie 1921 roku w Bydgoszczy – Towarzystwo Zdemobilizowanych Żołnierzy. W roku 1922 organizacja ta zmieniła nazwę na Towarzystwo Wojaków, a od września 1922 roku nosiła miano Towarzystwa Powstańców i Wojaków „ Wolność”[1].
Podobne organizacje zaczęły się tworzyć na terenie całej Wielkopolski. <!–more–>
Dowództwo Okręgu Korpusu VII w Poznaniu dostrzegło w byłych powstańcach i wojakach potencjalnych sprzymierzeńców w obronie granicy zachodniej państwa polskiego, z tego też powodu został powołany w kwietniu 1922 roku Związek Towarzystw Powstańców i Wojaków Ziem Zachodnich RP. Do związku należały towarzystwa zgrupowane w okręgi, których jednostkami nadrzędnymi były zarządy wojewódzkie : poznański (DOK VII w Poznaniu), pomorski (DOK VIII w Toruniu), śląski (DOK V w Katowicach), podległe Generalnemu Zarządowi Towarzystw Powstańców i Wojaków Ziem Zachodnich RP z siedzibą w Poznaniu[2].
(więcej…)
„Oto opis, dla którego pragnąłbym zapewnić sobie pomoc jakiejś dobrotliwej muzy! Bez niej nie uda się mi odpowiednio odtworzyć atmosfery domu, który od dzieciństwa naszego stanowił dla nas połączenie wykwintu z życzliwością, a którego gospodarze – Stefanowstwo Łąccy – byli uosobieniem: on męskiego i pańskiego wyglądu, a zarazem szlachetnej i mądrej osobistości, ona – dystynkcji i wzorowej pani domu, a co więcej, wzorowej pani dóbr własnych i mężowskich.