„Lwówek i jego dziedzice” – Stanisław Karwowski
„Lwówek i jego dziedzice”, autorstwa profesora Stanisława Karwowskiego, wielkopolskiego historyka to krótkie dziełko, bo tylko 62 stronnicowe, lecz jak ważne dla historiografii Lwówka i jego władców dziedzicznych. Książeczka została wydana w 1914 roku w Poznaniu, nakładem Drukarni „Pracy”. Zawiera informacje m. in o założeniu miasta, dziedzicach, wymienione w niej zostały nadane przywileje miejskie oraz parę innych ciekawostek. Należy nadmienić, iż w roku 1985, dzięki staraniom Towarzystwa Miłośników Lwówka został wydany reprint ze środków Wielkopolskiego Towarzystwa Kulturalnego z siedzibą w Poznaniu. Praca Karwowskiego w całości jest dostępna na stronach Wielkopolskiej Biblioteki :
Stanisław Karwowski (ur. 25 lutego 1848 w Lesznie – zm. 1917w Berlinie) – profesor, historyk, geograf, lingwista, pedagog, publicysta, działacz społeczny w Wielkopolsce i na Śląsku.
Pochodził z mazowieckiej szlacheckiej rodziny herbu Pniejnia, osiadłej w miastach wielkopolski. Syn Adama Karwowskiego, nauczyciela matematyki i polskiego w gimnazjum w Lesznie. Ukończył gimnazjum w Lesznie, studiował na uniwersytetach we Wrocławiu i w Berlinie, w 1870 r. otrzymał w Halle tytuł doktora w dziedzinie filozofii.
Profesor w Królewskim Katolickim Gimnazjum w Ostrowie. Występował przeciwko germanizacji. W 1874 przesiedlony przymusowo, za odmowę nauczania w języku niemieckim, do Żagania. Później pracował jeszcze jako profesor gimnazjalny w Głubczycach. W 1907 r. jako emeryt zamieszkał w Poznaniu, gdzie był m.in. wiceprezesem PTPN. Został pochowany w Poznaniu na starym cmentarzu świętomarcińskim.
Badacz dziejów Wielkopolski. Członek Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego, przewodniczący Wydziału Historyczno-Literackiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Interesował się dziejami Wielkopolski ale także i śląska oraz genealogią wybitnych rodzin szlacheckich. W dorobku Karwowskiego wysuwa się na czoło 3 tomowa Historia Wielkiego Księstwa Poznańskiego, którą ocenia się jako nieocenioną kronikę życia politycznego oraz społeczno-kulturalnego z okresu zaboru. Publikował w <<Roczniku Towarzystwa Przyjaciół Nauk>>, <<Przeglądzie Wielkopolskim>> i innych. Ogłosił prace: Jarocin i jego dziedzice (1903); Genealogia Łodzia Brodnickich (1910); Szlachta polska a chłopi (1911); Lwówek i jego dziedzice (1914); Leszczyńscy herbu Wieniawa (1914) oraz wiele innych.
Źródło : www.wikipedia.pl